De Dobermann

De Dobermann is genoemd naar de eerste fokker van het ras, de Duitse deurwaarder en hondenvanger Karl Friedrich Louis Dobermann (1834-1894). Hij wilde een werkhond die allerlei taken aankon en hem beschermen kon tegen kwaadwillende belastingbetalers en hun waakhonden. Welke rassen hij kruiste is helaas niet precies bekend. Vermoedelijk waren het Rottweilers, Duitse Pinschers en black and tan-terriërs.
De Dobermann heeft de kleur en de kracht van de Rottweiler in combinatie met de snelheid en de vasthoudendheid van de pinschers en terriërs. In de eenentwintigste eeuw wordt het ras ook gefokt op kalmte en trouw. Lichamelijk is de Dobermann gespierd en evenwichtig van bouw.
Het ras komt in verschillende kleuren voor, zoals black&tan, brown&tan, blue&tan, isabel, white en fawn&tan. Alleen de black&tan en de brown&tan zijn bij het FCI goedgekeurd, de andere kleuren zijn niet toegestaan. In Amerika en andere landen waar de FCI niet is erkend, wordt wel met de andere kleuren gefokt.

Dobermanns kunnen worden ingezet als waak- en verdedigingshond. Goed gesocialiseerd en opgevoed zijn het ook prima gezinshonden. Ze hechten zich sterk aan het gezin en zullen altijd in je buurt willen zijn.

Doordat ze zich zo sterk aan ‘hun mensen’ hechten kan de Dobermann ook uitstekend dienst doen als hulphond. Zo zijn er Dobermanns opgeleid tot blindengeleidehond, therapiehond en assistentiehond voor mensen met een beperking.